προσκατακλίνω

ΜΑ

γέρνω, κλίνω κάτι προς ένα μέρος («κεφαλὴν τῄ γῄ προσκατέκλινεν», Σωφρ.)

αρχ.

(κυρίως το μέσ.) προσκατακλίνομαι

γέρνω, πλαγιάζω επί πλέον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + κατακλίνομαι «πλαγιάζω»].